Abstract
Ushbu maqola Oʻzbek adabiyotida ayol obrazining turli davrlardagi rivojlanishini tahlil qiladi. Ayol obrazi dastlab qadimiy Oʻzbek adabiyotida ruhiy goʻzallik va sevgi ramzi sifatida tasvirlangan boʻlsa, XIX-XX asrlarda u jamiyatdagi o‘z haqlari uchun kurashuvchi va faol shaxs sifatida koʻrsatila boshlaydi. Mustaqillik davri va hozirgi zamon adabiyotida esa ayolning ijtimoiy va ma’naviy jihatdan yuksalishi, oila va jamiyatdagi oʻrnining yangi talqinlari paydo boʻldi. Maqolada Alisher Navoiy, Abdulla Qodiriy, Pirimqul Qodirov va Ulugʻbek Hamdam asarlaridagi ayol obrazlariga alohida e’tibor qaratilgan.
References
1. Alisher Navoiy, “Xamsa”. Toshkent: Sharq nashriyoti, 1998.
2. Furqat, Zokirjon. “Tanlangan asarlar”. Toshkent: Fan nashriyoti, 1981.
3. Abdulla Qodiriy , “Oʻtgan kunlar”. Toshkent: Oʻzbekiston, 1965.
4. Pirimqul Qodirov, “Yulduzli tunlar”. Toshkent: Gʻafur Gʻulom nashriyoti, 2000.
5. Ulugʻbek Hamdam, “Asarlar toʻplami”. Toshkent: Adabiyot nashriyoti, 2018.