Abstract
Ushbu maqolada so‘z shakl va ma’no munosabatiga ko‘ra turlari bo‘lgan omonim, sinonim, antonimlarning badiiy san’atlarni hosil qilishdagi ahamiyati Lutfiy ijodi misolida yoritiladi. Omonim, sinonim, antonimlarning badiiy matnda tasviriy vosita sifatidagi o‘rni ochib beriladi. Ularning lirik asarlar g‘oyasidagi muhim jihatlari tahlil qilinadi. Bu orqali XIV-XV asr eski o‘zbek adabiy tili leksikasiga xos xususiyatlar ifodalanadi.
References
Алишер Навоий асарлари тилининг изоҳли луғати. Тўрт томлик. - Т.:Фан, 1983. Т. 1.- 656 б.
Алишер Навоий асарлари тилининг изоҳли луғати. Тўрт томлик. - Т.:Фан, 1983. Т. 2.- 644 б.
Алишер Навоий асарлари тилининг изоҳли луғати. Тўрт томлик. - Т.:Фан, 1983. Т. 3.- 624 б.
Алишер Навоий асарлари тилининг изоҳли луғати. Тўрт томлик. - Т.:Фан, 1985. Т. 4.- 636 б.
Абдураҳмонов Ғ., Шукуров Ш., Маҳмудов Қ. Ўзбек тилининг тарихий грамматикаси. Дарслик. – Тошкент: Ўзбекистон файласуфлари миллий жамияти нашриёти, 2008 – 528 b.
Ҳожиаҳмедов А. Мўмтоз сўз малоҳати. - Т.: Шарқ, 1998. - 240б.
Исҳоқов Ё. Сўз санъати сўзлиги. -Т.: Зарқалам, 2006 – 128 б.
Лутфий. Сенсан севарим. Девон. – T.: Ғафур Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти, 1987. -352 б.
Миртожиев М. Ўзбек тили семасиологияси.– Т.: Мумтоз сўз, 2010. – 288 б.
Мухторов А., Санақулов У. Ўзбек адабий тили тарихи. - Т.: Ўқитувчи , 1995.-161 б.
Рустамов А. Навоийнинг бадиий маҳорати.- Тошкент: Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва саньат нашриёти, 1976.-Б.64.
Рустамов А. Сўз хусусида сўз. – Т.: Ёш гвардия, 1987. – 160б.
Ўзбек тилининг этимологик луғати (туркий сўзлар) – Т.: Университет, 2000. – 560б.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.