Abstract
Ushbu maqolada taniqli o‘zbek shoirlaridan biri Eshqobil Shukurning asarlari lingvopoetik jihatdan tahlil qilinadi. Maqolada shoirning ijodida qo‘llangan badiiy til vositalari, obrazlilik va poetik uslublar o‘rganiladi. Lingvopoetika, badiiy adabiyotda til va poeziyaning uyg‘unligi orqali yaratilgan estetik va semantik ma'nolarni tahlil qiladi. Tadqiqotda Eshqobil Shukurning asarlaridagi lingvistik va poeziya vositalarining qanday tarzda uyg‘unlashganligi va bu uyg‘unlikning asar mazmuniga ta’siri ochib beriladi.
References
1. Karimov, H. (2005). Adabiyot nazariyasi. Toshkent: Adib.
2. Shukur, E. (2019). She’rlar to‘plami. Toshkent: O‘zbekiston Milliy Ensiklopediyasi.
3. Yusupov, B. (2012). Lingvistik poetika: Nazariya va amaliy tahlil. Toshkent: Fan va texnologiya.
4. Matyoqubov, S. (2009). O‘zbek poeziyasida obrazlilik va poetik til. Toshkent: Universitet nashriyoti.
5. Sharofiddinov, O. (2001). O‘zbek poeziyasining stilistik tahlili. Toshkent: Sharq.
6. Muhammadjonov, Z. (2015). Zamonaviy o‘zbek poeziyasida metafora va obrazlar tizimi. Toshkent: O‘zbekiston nashriyot.
7. Berdiyorov, A. (2017). Til va poeziya: Lingvopoetik tahlil. Toshkent: O‘zFA.
8. Sodiqov, A. (2020). Adabiyot va til: O‘zbek poeziyasining lingvistik aspektlari. Toshkent: Adolat.
9. Qodirov, S. (2008). Badiiy til va uning poetik xususiyatlari. Toshkent: Yozuvchi.
10. Nazarov, M. (2010). Adabiyot va til aloqalari. Toshkent: Fan.