Abstract
Zamonaviy oʻzbek adabiyotini Said Ahmad ijodisiz tasavvur qilib boʻlmaydi. XX asrning oʻrtalari va ikkinchi yarmi hamda XXI asr boshlari Said Ahmad ijodining sermahsul davrlari hisoblanadi. 1965-yilda “Said Ahmad bundan koʻp yillar muqaddam qoʻliga adabiyot tanburini olib chertganda qoʻli kelishganini koʻrib, yaxshi sozanda boʻlib, yaxshi-yaxshi mashqlar chalishini orzu qilgandik. Shu orzu ushalib kelayotibdi”,-deb yozgandi oʻz davrida Abdulla Qahhor.[2. “Haq soʻzning kuchi”, 217-bet]. Ozod Sharafiddinov esa “Xoʻsh, Said Ahmad san’atini qanday tariflasa boʻladi? Said Ahmad inson xarakteriga, uning ruhiyat olamiga chuqur kira borishdan, uning milliy ranglarini ilgʻab olishdan, uni ezgulik va yaxshilik, ahillik va oliyjanoblik sari undashdan, hajviyotni ulugʻlashdan tarkib topuvchi san’atdir”
References
Саид Аҳмад. “Уфқ”. Трилогия. Т.: Ғафур Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти. 1976. – 688 б.
Абдулла Қаҳҳор. Асарлар. Беш жилдлик. Бешинчи жилд. “Ҳақ сўзнинг кучи”. Мақолалар. Т.: Ғафур Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти. 1989. – 272 б.
Шарафиддинов О. “Ижодни англаш бахти”. ШАРҚ НМАК. Т.: 2004. 640 б.
Саид Аҳмадю “Киприкда қолган тонг”: Қиссалар. Хотиралар. Хикоялар. — Т.: «ШАРҚ”, 2 0 0 8. – 206 б.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.